Χαίρε κράτος αμέτρητον!!!!

Μιας και πρόσφατα αναφέρθηκα στον απαράδεκτο τρόπο στελέχωσης του κρατικού μηχανισμού, αναδημοσιεύω ένα άρθρο που είδα στο press-gr (με την επιφύλαξη της ορθότητας των στοιχείων).


Οι άλλοι «Ζαχόπουλοι»...
Κι άλλοι άσχετοι γραμματείς και κρατικοί παράγοντες χειρίζονται ευαίσθητους τομείς!
.
Του Θέμη Λαζαρίδη
http://greekuniversityreform.wordpress.com/
http://axiologisibouleytwn.wordpress.com/
,,
Αγαπητό press-gr,
το σκάνδαλο Ζαχόπουλου έχει πολλές πτυχές. Εγώ θα αναφερθώ μόνο σε μία: στο ότι ένας τυχαίος φιλόλογος μέσης εκπαίδευσης έγινε πανίσχυρος γενικός γραμματέας υπουργείου εκμεταλλευόμενος τη φιλική του σχέση με τη σύζυγο του πρωθυπουργού. Παρακάτω θα δείτε ότι η περίπτωση αυτή δεν είναι μεμονωμένη. Θα σας δώσω παραδείγματα από το χώρο της παιδείας και της έρευνας με τον οποίο ασχολούμαι.
Πάρτε το γενικό γραμματέα έρευνας και τεχνολογίας κ. Ιωάννη Τσουκαλά. Ο κ. Τσουκαλάς ήταν αρχικά μέλος ΔΕΠ στο Φυσικό ΑΠΘ ασχολούμενος με Φυσική Στερεάς Κατάστασης και μαγνητικά υλικά. Οι ερευνητικές του επιδόσεις ήταν μετριότατες. Πριν από κάποια χρόνια έγινε καθηγητής στο νεοσύστατο τμήμα Πληροφορικής του ΑΠΘ με γνωστικό αντικείμενο «Τεχνολογία Υλικών Πληροφορικής»! Δηλαδή, καμία σχέση με την Πληροφορική. Μάλλον δεν μπορούσε να γίνει καθηγητής στο Φυσικό και είπε ας ανοίξω το δικό μου τμήμα. ΓΓΕΤ έγινε ως μέλος της «παρεούλας της Θεσσαλονίκης». Στην ίδια παρεούλα ανήκει και ο Πομπόρτσης, που διορίστηκε μέλος της αρχής προστασίας προσωπικών δεδομένων.
Πάρτε τον ειδικό γραμματέα πανεπιστημιακής εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας κ. Αθανάσιο Κυριαζή, που είναι μαθηματικός. Όταν είδε ότι δεν θα γινόταν ποτέ πρωτοβάθμιος καθηγητής στο Μαθηματικό Αθηνών, διότι δεν έχει τα προσόντα για κάτι τέτοιο, μεταπήδησε στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Ο κ. Κυριαζής είναι συγγραφέας 6 διεθνών επιστημονικών άρθρων, όλα σε περιοδικά με μηδενικό δείκτη απήχησης (Impact Factor)! Όχι μόνο αυτό, αλλά όλες οι αναφορές στο έργο του είναι αυτοαναφορές. Δηλαδή, κανένας άλλος επιστήμονας στον κόσμο δεν έχει αισθανθεί την ανάγκη να παραπέμψει σε αυτές. Με λίγα λόγια, ο κ. Κυριαζής είναι στην επιστήμη του αποτυχημένος. Απορώ λοιπόν: όταν οι διανοητικές ικανότητες κάποιου δεν επαρκούν για να γράψει μιά αξιόλογη δημοσίευση στα μαθηματικά, επαρκούν για να διοικήσει το πανεπιστημιακό σύστημα της Ελλάδας; Δεν είναι σκάνδαλο αυτό; Πρέπει να υπάρχει ροζ ταινία για να αναγνωρίσουμε την ύπαρξη σκανδάλου;
Πάρτε τον κ. Κώστα Μαργαρίτη, αντιπρόεδρο του Οργανισμού Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης που διαχειρίζεται τα δημόσια ΙΕΚ. Ο κ. Μαργαρίτης είναι απόφοιτος Αγγλικής Φιλολογίας με μεταπτυχιακά σε Διεθνείς Σχέσεις. Ούτε διδακτορικό έχει ούτε και καμία εκπαιδευτική εμπειρία. Με τι κριτήρια τοποθετήθηκε στη θέση αυτή;
Πάρτε τον πρόεδρο του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου κ. Δημήτρη Βλάχο, ομότιμο καθηγητή του τμήματος τοπογράφων του ΑΠΘ (πάλι η παρεούλα της Θεσσαλονίκης). Δεν ασχολήθηκε ποτέ ποτέ εκπαιδευτικά θέματα. Με τι κριτήρια τοποθετήθηκε στην καίρια αυτή θέση;
Ας μην ξεχνάμε φυσικά την τοποθέτηση του «ανίδεου» Αγάπιου Σημαιοφορίδη, χωρίς καν πτυχίο οικονομικών, ως διευθυντή ασφαλιστικού ταμείου. Σίγουρα υπάρχουν πολλά άλλα παραδείγματα που δεν έχουν έρθει ακόμα στην επιφάνεια.
Στα παραπάνω υπάρχει ένα κοινό μοτίβο: σε καίρια πόστα του κρατικού μηχανισμού μπαίνει κάποιος «κολλητός», μιά μετριότητα που προσεταιρίστηκε ένα κόμμα, προσέφερε υπηρεσίες σε αυτό, και ανταμοίβεται όταν έρθει η ώρα με ένα ισχυρό πόστο που δεν αντιστοιχεί στις ικανότητές του.
Το θέμα δεν είναι να φύγουν αυτοί και να έρθουν κάποιοι άλλοι. Το θέμα είναι να γίνουν οι ΘΕΣΜΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ που θα αποτρέπουν στο μέλλον τέτοια φαινόμενα, όποιο κόμμα και να είναι στην εξουσία. Το θέμα είναι να αναληφθούν σαφείς δεσμεύσεις από την επόμενη κυβέρνηση για την υλοποίηση αυτών των αλλαγών. Η επεξεργασία αυτών των αλλαγών θα έπρεπε να είναι αυτή τη στιγμή η έγνοια όλων και όχι οι λεπτομέρειες των ροζ DVD. Παρακάτω δίνω μερικές ιδέες:
α) Αυστηρή δημόσια κριτική. Αυτό είναι θέμα κουλτούρας και νοοτροπίας, όχι θέμα νόμων. Κάθε διορισμός πρέπει να ξεψειρίζεται από την αντιπολίτευση, τον τύπο, την κοινωνία πολιτών, ακόμα και απλούς πολίτες. Η αναξιοκρατία στον κρατικό μηχανισμό πρέπει να καταδικάζεται και να έχει πολιτικό κόστος.
β) Κάθε διορισμός να δικαιολογείται, με ταυτόχρονη δημοσιοποίηση του βιογραφικού του διοριζομένου. γ) Να μετατραπούν οι θέσεις των γραμματέων υπουργείων από πολιτικές σε διοικητικές, όπως προτείνει ο Χαρίδημος Τσούκας. Θα πρόσθετα: να εγκρίνονται με πλειοψηφία δύο τρίτων από τη Βουλή.
δ) Για την επιλογή διοικήσεων του ευρύτερου δημόσιου τομέα να γίνεται ανοιχτός διαγωνισμός και αξιολόγηση από ανεξάρτηση επιτροπή τεχνοκρατών, όπως πρότεινε πριν από δυόμισι χρόνια ο κ. Σταύρος Αναγνωστόπουλος.