Τι μπουρδέλο είμαστε...

Τι μπουρδέλο είμαστε ρε φίλε μου... Εδώ και μια βδομάδα, θέλει ο Τζέφρυ να παραιτηθεί να πάει στο καλό του και δεν μπορεί να βρεθεί αντικαταστάτης. Παπαδήμοι, Διαμαντούροι, Πετσάλνικοι, Κακλαμάνηδες και ένα κάρο άλλα ονόματα έχουνε πέσει, αλλά πότε ο ένας ασκεί βέτο, πότε τον άλλο δεν τον θέλουν και είμαστε ακόμα στην αναμονή. Και όλο αυτό γιατί; Προκειμένου να φορτωθεί ένας την ευθύνη της υπογραφής της συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου (που θα μας δεσμεύσει τουλάχιστον για 10 χρόνια λιτότητας, εξαθλίωσης και ξεπουλήματος). Και φυσικά, οι αθώες περιστερές βουλευτές που θα το ψηφίσουν στη Βουλή, να το παίζουν μετά αθώες περιστερές... Έτσι λοιπόν η όλη φάση της "σωτηρίας" της χώρας φαίνεται δύσκολη, η υπόθεση έχει εξελιχθεί σε κουτσομπολίστικο πάνελ επιπέδου τατιάνας, και οι χαχόλοι από κάτω κάθονται και παρακολουθούν να δουν που θα καταλήξουν Τζέφρυ και Σαμ, όταν αφήσουν τα υποτιθέμενα παιδιαρίσματα, για τη σωτηρία της χώρας.

Who is Papadimos
Βλέπω στο twitter (γιατί αποφεύγω να βλέπω τηλεοπτικές χαβούζες) πως τα κανάλια έχουν λυσσάξει να επιβάλλουν Παπαδήμο, όπως και ο Καρατζαφύρερ. Ο καταλληλότερος, ο ικανότερος, με καλό πρόσωπο στην Ευρώπη και λοιπές αηδίες. Μην αναφέροντας φυσικά πως μία τέτοια λύση είναι σα να βάζεις το λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Αν παρακολουθείτε λίγο την επικαιρότητα, θα θυμάστε τις πρόσφατες δηλώσεις του (παραμονές της 26ης/10) πως το κούρεμα στα ομόλογα δεν πρέπει με τίποτα να ξεπεράσει το 30% κλπ. Όπως επίσης, θυμόμαστε όλοι πως είχε μεγάλη θέση στην Ευρώπη, αλλά ξεχνάμε πως ήταν Τραπεζίτης (αντιπρόεδρος στην ΕΚΤ). Είναι ο ίδιος τύπος που οργάνωσε τη φάση με τα swaps της Goldman Sachs το 2000 (ως επικεφαλής της Τραπέζης της Ελλάδος), ο ίδιος που έβλεπε τα greek statistics να στέλνονται αφειδώς στην Eurostat και όλα τα υπόλοιπα "καλά" που συνέβησαν στη χώρα τα τελευταία 15 χρόνια...

Είναι σα να έχεις φίλε μου πρόβλημα με την τράπεζα που θέλει να σου πάρει το σπίτι και να βάζεις συνταξιούχο αρχιτραπεζίτη να σε εκπροσωπήσει.

Ένας συνάδελφος μου λεγε πως θα το κανε, γιατί ο κλέφτης μπορεί να σε φυλάξει καλύτερα από τους άλλους κλέφτες. Λογικό ακούγεται.. Το κάνει και η CIA με τους hackers, μόνο που τους έχει δεμένους στο λαιμό με ένα κάρο αδικήματα και πρόστιμα υπό αναστολή, για όσο δουλεύουν γι αυτήν. Τι σχέση άραγε μπορεί να έχει αυτό με μας τώρα, δεν μπορώ να το καταλάβω. Βέβαια, στην άλλη ερώτηση αν θα έβαζε έναν παιδεραστή να κάνει μάθημα στην κόρη του (ώστε να μάθει να προστατεύεται), απάντηση δεν πήρα. 

Δηλαδή τι τρέχει;

Έλα μου ντε.. Άπειρα σενάρια να φάνε όλες οι κότες του κόσμου. Σίγουρα πάντως δεν είναι χαζοί - ή τουλάχιστον η Αμερικανική Πρεσβεία δεν είναι χαζή (το έπιασες πονηρούλη ε;). Το πιθανότερο το θεωρώ να στήνεται όλη αυτή η κολοκυθιά προκειμένου να κουράσουν το Λαό ώστε να φορτώσουν στη συνέχεια το όποιο πρόσωπο ως μοναδική λύση. Πιθανότατα αυτό το πρόσωπο να είναι ο Παπαδήμος (ή και κάποιος άλλος που τον κρατάνε για άσσο) με  προοπτικές να μας ρίξει χειρότερο σεξ κι απ το πασοκ. Άσε που οι εκλογές το Φλεβάρη δεν το βλέπω να γίνεται, γιατί κάτι μου λέει πως η Νέα Πασοκρατία συνολικά θα πάρει το πολύ 40%, ενδέχεται να σκάσει κανα ΣυριζοΚΚΕ με κανα 30% και να γίνει δω χάμου της Αργεντινής με τα ελικόπτερα. 

Χρειάζεται λοιπόν μία καθυστέρηση τώρα στο μαγείρεμα, μπας και καταφέρουμε να ξελιγώσουμε το λαό, ώστε να σερβίρουμε το μουχλιασμένο φαΐ με τέτοιο τρόπο που να φανεί σωτήριο. Και δυστυχώς για τα μνημονιακά κόμματα  Νέα Πασοκρατία και τα εξαπτέρυγά τους (λαος, δησυ, δημαρ) αν δεν καταφέρουν να παρασύρουν το Λαό θα τους πάρει ο διάολος (αμήν και πότε). Οπότε, θα φορτωθεί ως σωτήρας κάποιος φυτευτός, θα πάρει τα βάρβαρα μέτρα (για κανα χρόνο) και μετά κάποιος θα τον ρίξει (πιθανότατα ο Σαμ που έχει και προϋπηρεσία) ώστε να έρθει σα λυτρωτής να συνεχίσει την ίδια πολιτική πετώντας κανα ψίχουλο. Κι έτσι να συνεχιστεί όλο το παραμύθι της Μεταπολίτευσης. Ή τουλάχιστον κάπως έτσι είναι το σχέδιο..

Θα τους κάτσει;Αν κρίνω από την Ελληνική Ιστορία, οι πιθανότητες είναι συντριπτικές υπέρ τους. Άλλωστε, εδώ και 40 χρόνια όλοι τα ίδια είναι, όλοι κλέφτες είναι, κανένας δεν κοιτάζει το Λαό, κλπ (πες μου πως δεν έχεις σιχαθεί να τ ακούς) κι όμως το γαϊτανάκι τους συνεχίζεται. (απόδοση: 1,50)
Βέβαια, παίζουν με τη φωτιά. Πιθανότατα και η Αργεντινή έτσι ήταν, μέχρι που ο κόμπος έφτασε στο χτένι και τους πήρε και τους σήκωσε (το ελικόπτερο). (απόδοση: 7,00)
(κρίμα, πιάσανε και τον Μάκαρο τον αγαπούλα - είχαμε μια επιπλέον ελπίδα να το έστηνε)

Bonus περί καναλοχαβούζων

Και κάποιος θα ρωτήσει: Καλά ρε slarti, γιατί τα κωλοκάναλα έχουν λυσσάξει; Τα έργα έχουν παγώσει, οι μίζες το ίδιο, γιατί τέτοια προπαγάνδα; 

Απάντηση: Βρε κουτό!! Ποιός σου είπε πως σταμάτησαν οι μίζες; Και την Δημόσια Περιουσία που θα ξεπουληθεί, νομίζεις πως θα την πάρουν όλη οι ΓερμανοΓαλλοΑμερικάνοι; Δεν θα μείνει κανα καλό φιλετάκι για τα δικά τους παιδιά, που τόσο καλά κοιμίζουν το Λαό; Ή νομίζεις πως οι συννενοήσεις καναλιών με τις πρεσβείες ήταν έτσι στο βρόντο; Παιδί μου καλό, οι προδότες ανέκαθεν έβγαζαν καλά τη μίζα τους, δεν ήταν προδότες από ιδεολογία. 

Και πέραν αυτού - για φαντάσου να ήξερες μισή ώρα πριν για το δημοψήφισμα, ή για το χαμό με τον νέο πρωθυπουργό, πόσα cds/μετοχές/δολλάρια κτλ θα μπορούσες να είχες αγοράσει/πουλήσει και τι γερή μπάζα θα μπορούσες να χες κάνει.. Όπως λέει και ο οπαπ "το ξερες, το παιξες"

Δείτε στη συνέχεια το Δελτίο του κακού σας του καιρού και μετά τη δραματική σειρά Ρεζέλ.

Σας ευχαριστούμε πολύ που επιλέξατε εμάς για την αποχαύνωσή σας, 

ευχές για έναν αιώνιο πνευματικό ύπνο. 

Καληνύχτα σας. 

Πανάκειες, εργαλεία και λοιπές μαγικές λύσεις..

Είναι κάτι που με απασχολεί εδώ και καιρό, μιας και συνεχώς βλέπω γύρω μου διάφορες λύσεις που υποτίθεται πως αποτελούν πανάκειες. Σε πολλές περιπτώσεις, στο παρελθόν, έχω πέσει και εγώ ο ίδιος στην παγίδα αυτών των λύσεων που συνήθως στηρίζονται πάνω σε ένα κεντρικό σύνθημα το οποίο και "λύνει" όλα τα προβλήματα κατά  ένα μαγικό τρόπο.


Σύντομη πολιτική ανασκόπηση
  Οι θιασώτες της λύσης "μνημόνιο" (πχ η πλειοψηφία των ΜΜΕ και η κυβέρνηση με τους αφανείς συμμάχους τους) έχουν γελοιοποιηθεί εκ του αποτελέσματος (μιας και το χρέος από 120% επί του ΑΕΠ το 2009 έφθασε 2 χρόνια μετά στο 170%), συνεχίζουν να υπαγορεύουν την "αυστηρότερη εφαρμογή" της λύσης με περισσότερες μειώσεις μισθών, απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, περισσότερη φορολογία κ.ο.κ. . Με αυτούς δεν σκοπεύω να ασχοληθώ, άλλωστε μόνο τα πρόβατα και τα μαντρόσκυλα τους πιστεύουν - και σε αυτούς δεν μπορείς ν' αλλάξεις μυαλά - παρά μόνο "με εγχείριση" ;-)
  Στο αντίπαλο στρατόπεδο (υποτίθεται) της ΝΔ ,  ακούμε για τη μαγική λύση της "ανάπτυξης" που θα φέρει ο Σαμαράς (πως θα γίνει αυτό χωρίς λεφτά; - προφανώς ο τύπος είναι ο Γκάνταλφ), για την "αναδιαπραγμάτευση του μνημονίου" (έτσι γενικά και αόριστα - λες και θ αλλάξει η πολιτική κατεύθυνσή του) και τις ιδιωτικοποιήσεις (δηλ. επιχειρίσεις που μου δίνουν Χ κέρδη το χρόνο να τις πουλήσω 4Χ για να μειώσω το χρέος μου κατά 1-2%). Κι όμως, αυτές τις "μαγικές λύσεις" τις ακούμε καθημερινά στα ΜΜΕ (που βλέποντας την κατρακύλα του πασοκ απομακρύνονται από αυτό) χωρίς να υπάρχει σοβαρός αντίλογος. Πάμε δηλαδή σε εκλογές έχοντας έτοιμο το νέο σλόγκαν "ανάπτυξη" στη θέση του "λεφτά υπάρχουν" (και δυστυχώς στις δημοσκοπήσεις η νδ φέρεται να συγκεντρώνει πάνω από 30%).
  Στην αριστερά τώρα, εκεί έχουμε γενικότερα το μπάχαλο του αιώνα. Για να μην τα πιάσουμε αναλυτικά  (μιας και έχουμε 15 παραλλαγές) ας μείνουμε στο βασικό σύνθημα "την κρίση να πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν". Μπράβο ρε παιδιά - και γω μαζί σας αλλά πως; Θέλω συγκεκριμένα πράγματα, θα κάνουμε "τό και τό". Γιατί μπορεί να σας συμπαθώ μεν (ως αντίδραση ή ως τους πιο ανεύθυνους για την σημερινή κατάσταση) αλλά μην το πάρετε και σεις πάνω σας πως έχω πειστεί για το σχέδιό σας. Αντιθέτως, απλά με εκφράζει η κριτική και η γκρίνια σας.
  Εδώ σταματώ το "πασάλειμα" του κομματικού σκηνικού (αν κάποιος ψάχνει κριτική περί "λαος" και "δησυ" ας ξαναδιαβάσει την αρχή της ενότητας.)


Συγκεκριμένες λύσεις
   Πάμε στις δύο πιο συγκεκριμένες προτάσεις που έχουν πέσει στην αντίληψή μου: Η λύση Βαρουφάκη και η λυση Καζάκη (αναφέρω τη λύση Καζάκη σαν την πιο δημοφιλή αλλά αξίζει ν αναφέρουμε τον Λαπαβίτσα που μιλάει για παρόμοια λύση καθώς και αρκετοί άλλοι). Θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν σχεδόν εκ διαμέτρου αντίθετες πλην της βασικής τους αρχής πως η κρίση είναι συστημική (σε απλά Ελληνικά, φταίει ολόκληρη η διάθρωση της οικονομίας - ιδιαίτερα στην ευρωζώνη που μας αφορά εμάς). Οι αντίστοιχες πορείες προς τη λύση είναι διαφορετικές μιας και ο Βαρουφάκης προτείνει πλήρη αναδιοργάνωση της οικονομίας της Ευρωζώνης, ενώ ο Καζάκης έξοδο από την Ευρωζώνη και επιστροφή σε εθνικό νόμισμα (δραχμή ή πείτε το όπως αλλιώς θέλετε - πχ εμένα μου αρέσει ο Φοίνικας του Καποδίστρια). Και οι δύο λύσεις φαίνονται με το φτωχό μου το μυαλό* ρεαλιστικές ως προς αυτό που θέλουν να πετύχουν, αλλά κάθε μία έχει τις δυσκολίες της.

Πού είναι το πρόβλημα
  Όμως όπως και σε κάθε πράξη, η μεγαλύτερη δυσκολία στη λύση ενός προβλήματος, είναι πως χρειάζεσαι τους κατάλληλους ανθρώπους από τη χάραξη μέχρι την εφαρμογή. Εν προκειμένω, χρειάζεσαι Πολιτικούς, Στελέχη και Ελεγκτές (με κεφαλαία Π, Σ, Ε αντίστοιχα) που θα καταφέρουν να εφαρμόσουν τη "λύση" με τέτοιο τρόπο που θα ωφελήσει τη πλειοψηφία του κόσμου ώστε να φτάσουμε στο αποτέλεσμα που επαγγέλονται. Με απλά λόγια, όλο το θέμα είναι ο τρόπος εφαρμογής. Δυστυχώς οι προθέσεις δεν λένε τίποτα, άλλωστε στο όνομα των "καλών προθέσεων" έχουν γίνει τα μεγαλύτερα λάθη στην ανθρώπινη ιστορία. Και εδώ ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα της πολιτικής πράξης  - ή όπως θα το έλεγα στους μαθητές μου: "άλλο η θεωρία και άλλο η πράξη".

Ο διάβολος που κρύβεται στις λεπτομέρειες
  Δεν θα μπω στη διαδικασία να κρίνω τις λύσεις και να εκφράσω αναλυτικά άποψη. Γιατί η αφορμή γι αυτό το άρθρο ήταν μία προχθεσινή διαφωνία μου με τον Νίκο Χατζηνικολάου στο twitter, περί της λύσης Καζάκη** και πιο συγκεκριμένα στο τί θα συμβεί με την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα.    Πριν δούμε αναλυτικά το θέμα πρέπει να ξεκαθαρίσω κάτι: δεν ταυτίζομαι με τον Καζάκη γιατί έχει κάποια "θολά σημεία" (ίσως να φταίει ότι τον ακούω κυρίως σε συνεντεύξεις μιας και ψιλοβαριέμαι να διαβάζω κατεβατά) αλλά και επειδή οι λύσεις που προτείνει είναι οι δυσκολότερες στην εφαρμογή τους και απαιτούν λεπτότατους χειρισμούς, όχι μόνο στην οικονομία αλλά συνολικά (και ιδιαίτερα στην εξωτερική πολιτική). Πέραν όμως αυτών, αισθάνομαι αρκετά μεγάλος (σε ηλικία) ώστε να μην ταυτίζομαι με είδωλα και να μην πιστεύω στα μαγικά ραβδιά, όπως άλλωστε δεν ταυτίζομαι με κανέναν παρά μόνο με τον εαυτό μου - και αυτό όχι πάντα ;-). Πιο απλά, μου αρέσουν αυτά που λέει, έχουν βάση, αλλά θέλει πολύ ψάξιμο και μελέτη.
  Ας γυρίσουμε όμως πίσω στην επιστροφή στο εθνικό νόμισμα και τις (πιθανές) συνέπειες. Ο Νίκος*** υποστηρίζει (απόλυτα) πως το νέο νόμισμα θα υποτιμηθεί με αποτέλεσμα όσοι έχουν βγάλει τα χρήματά τους στο εξωτερικό να τα φέρουν πίσω μετά την αλλαγή νομίσματος αποκομίζοντας τεράστια οφέλη εις βάρος του λαού. Η σκέψη του είναι απλή και λογική. Είναι όμως σωστή; Αν έχουμε μόνο τις  αρχικές παραδοχές, ΝΑΙ θα γίνει έτσι σίγουρα! Πιο απλά, αν ακολουθήσουμε αυτή τη λύση  η ενδεχόμενη υποτίμηση κατά 50% του νομίσματος στην ουσία θα μειώσει στο μισό την περιουσία του Έλληνα που δεν την μετέφερε στο εξωτερικό - ή αν το δούμε ανάποδα θα διπλασιάσει την αξία των χρημάτων του Έλληνα που μετέφερε τα χρήματά του στο εξωτερικό (μιας και το όλο σενάριο στηρίζεται μεταξύ Έλληνα με χρήματα σε Ελληνική τράπεζα εναντίον Έλληνα με χρήματα σε ξένη τράπεζα).
  Δηλαδή καίμε αυτή τη λύση; Σαφώς και ΟΧΙ! Απλά στην ενδεχόμενη χάραξη μίας τέτοιας πολιτικής θα πρέπει να στηθούν δικλείδες ασφαλείας ώστε να μην επιτραπούν τέτοιες καταστάσεις. Τι είδους δικλείδες; Είτε προστατευτισμός (πχ βαριά φορολόγηση κεφαλαίων που έρχονται από το εξωτερικό, τουλάχιστον μέχρι να στρώσει η ισοτιμία - πράγμα που έρχεται σε αντίθεση με τις βασικές αρχές τις ΕΕ), είτε αυστηρός έλεγχος πόθεν έσχες για κάθε ελληνικό € που έρχεται ξανά να αγοράσει φτηνά (με εξοντωτικά πρόστιμα που θα κάνουν κάθε τέτοια κίνηση ασύμφορη), και παράλληλα άμεσο στήσιμο ενός αποτελεσματικού μηχανισμού κοινωνικής προστασίας ώστε ο Έλληνας πολίτης να μην χρειαστεί να ρευστοποιήσει την περιουσία του από ανάγκη.  Αυτές είναι κάποιες πρόχειρες λύσεις που μου έρχονται με τα μπακαλοοικονομικά που καταλαβαίνω, και σαφώς και αυτές χρειάζονται την ανάλογη ανάλυση και συγκεκριμενοποίηση ώστε να κλείσουν τις δικές τους τρύπες. Εννοείται πως κάποιος ειδικός θα μπορούσε να βρει καλύτερες (με λιγότερες συνέπειες) και  πιο αποδοτικές λύσεις με τις οποίες να φτάσουμε στο ίδιο αποτέλεσμα: Να καταστήσουμε τα ελληνικά (και όχι μόνο) κεφάλαια του εξωτερικού ανίκανα να αγοράσουν κοψοχρονιά τη χώρα μας (όπως εν τω μεταξύ πάει να γίνει τώρα με το μνημόνιο). 
  Κάποιος θα αναρωτηθεί: Μα καλά, μπορεί αυτό να γίνει; Θα απαντήσω ευθαρσώς ΝΑΙ. Μπορεί να μη γίνει με τους τρόπους που ανέφερα προηγουμένως, αλλά υπάρχουν πάμπολλα παραδείγματα στον κόσμο όπου αυτό έγινε. Σαν πιο πρόσφατο παράδειγμα θα αναφέρω την Ισλανδία που αποφάσισαν να αποσυνδέσουν την κορώνα από το ευρώ και αυτή υποτιμήθηκε αρχικά κατά 50%. Εκεί δεν υπήρχαν Ισλανδοί που είχαν καταθέσεις στο εξωτερικό; Σαφώς και θα υπήρχαν. Αγόρασαν τη χώρα; Όχι. Το "γιατί δεν έγινε αυτό που υποστηρίζει ο Νίκος πως θα γίνει σίγουρα εδώ" προφανέστατα στηρίζεται σε συγκεκριμένα μέτρα που πάρθηκαν παράλληλα με την υποτίμηση του νομίσματός τους (ίσως άσχετα με τις δικές μου απλοϊκές προτάσεις). Εδώ χρειάζεται μία συγκεκριμένη έρευνα να δούμε ακριβώς τι συνέβη και οι Ισλανδοί δεν έχασαν τα σπίτια τους και τις περιουσίες τους (αν και πχ για τα σπίτια τους ξέρω πως "κουρεύτηκαν" τα δάνειά τους προς τις τράπεζες στην αγοραία αξία τους - με παράλληλους ευνοϊκούς διακανονισμούς) και τα συγκεκριμένα μέτρα που πάρθηκαν για να προστατέψουν τους Ισλανδούς πολίτες από τα ξένα κεφάλαια. (χωρίς να υπόσχομαι τίποτα θα κοιτάξω να το ψάξω όταν βρω χρόνο - αν και αποτελεί κυρίως δουλειά του Καζάκη, του Λαπαβίτσα και των άλλων να κάνουν αυτή τη δουλειά και να μας την παρουσιάσουν).

Τι έγινε το μαγικό ραβδί;
  Στα λόγια και τις ταινίες το έχουν οι Χάρρυ Πότερ. Στην πραγματική ζωή όμως, είναι ένα κομμάτι ξύλο. Το μόνο που υπάρχει είναι ιδέες. Οι οποίες ιδέες όμως δεν λύνουν το πρόβλημα. Το πρόβλημα λύνεται με σαφή και αναλυτικά σχέδια/προτάσεις, που μέσα τους θα εμπεριέχουν και τις απαραίτητες δυνατότητες ελιγμών για την αποφυγή αδιεξόδων (μιας και στην πραγματική ζωή δεν μπορείς να προβλέψεις με βεβαιότητα τις συνθήκες). Όπου φυσικά πέραν του σχεδιασμού χρειάζεσαι τα κατάλληλα άτομα στην υλοποίηση αλλά και πέραν αυτού στον έλεγχο της εφαρμογής και τις τυχόν αναπροσαρμογές.
  Επί του προκειμένου, φίλε Νίκο, τα πράγματα είναι ασαφή. Υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να δικαιωθείς στην τοποθέτησή σου, υπάρχουν όμως και οι πιθανότητες να μην δικαιωθείς. Το φάουλ σου στην συγκεκριμένη περίπτωση ήταν η απόλυτη βεβαιότητά σου πως τα πράγματα θα εξελιχθούν όπως τα λες (προχθές στο twitter και χθες στον real). Επαναλαμβάνω, δεν είσαι απολύτως λάθος, όμως ούτε και απολύτως σωστός. Αυτό που μας χρειάζεται είναι να δούμε τα πλεονεκτήματα της πρότασης και αν μας γοητεύουν να βελτιώσουμε την πρόταση ώστε να μειωθούν τα μειονεκτήματά της (ή στην ιδανική περίπτωση να εξαφανιστούν). Δεν είναι λάθος αυτό που είπες, λάθος ήταν η νομοτελειακή βεβαιότητά σου πως θα συμβεί. Και επειδή δεν σε τσουβαλιάζω με τα παπαγαλάκια-συναδέλφους σου, θα σε ήθελα πιο προσεκτικό.
  Όποιος πιστεύει είτε σε αγαθά είτε σε δαιμονικά εργαλεία, καλό είναι να πάει στο σινεμά να δει καμμια σαβουροταινία του Χόλυγουντ με καλούς και κακούς και ας αφήσει την ενασχόληση με τα πολιτικά δρώμενα. Ευτυχώς ή δυστυχώς, υπάρχει η γνώση να μελετήσουμε αναλυτικά τις διάφορες προτάσεις (ακόμα και με τα δυσμενέστερα σενάρια εφαρμογής), να βρούμε τα κενά τους και αν γίνεται να τις συμπληρώσουμε, αλλιώς να τις ακυρώσουμε. Και φυσικά παράλληλα να κοιτάμε και γύρω μας..

  Κλείνω με μία ερώτηση: Το μαχαίρι είναι καλό ή κακό εργαλείο; ****


Υ.Γ. Τον τελευταίο καιρό παρακολουθώ τον http://www.techiechan.com, τον οποίο συνιστώ ανεπιφύλακτα (σε όσους δεν τον διαβάζουν ήδη), καθώς η κριτική του στις οικονομικές εξελίξεις και τα κάθε λογής σχέδια που ανακοινώνονται κάθε λίγο και λιγάκι είναι τουλάχιστον "προφητική". Μην ψαρώνετε, δεν έχει την επιφοίτηση, απλά ο τύπος προφανώς έχει και γαμώ τις αναλυτικές σκέψεις (ως συνάδελφος - να παινέψουμε λίγο το σπίτι μας ;-) ). Πλην όμως των αναλύσεών του όμως, αξίζει να χαζεύει κανείς την κουβέντα που "ανοίγει" στα σχόλια όπου τα ίδια τα εργαλεία τη μία στιγμή φαίνονται ως θαυματουργά και την άλλη στιγμή ως κατασκευάσματα του διαβόλου. Ανάλογα με το πώς χρησιμοποιούνται.


* Λέω "με το φτωχό μου το μυαλό" επειδή δεν έχω σπουδάσει Οικονομικά. Όχι βέβαια πως αν είχα Οικονομικό πτυχίο θα ήμουν σίγουρα καλύτερος (κοιτάξτε τους Οικονομολόγους και θα καταλάβετε τι εννοώ), απλά θα είχα τα τυπικά προσόντα . 
** Για παράδειγμα μία σημαντικότερη θολούρα του Καζάκη στη συνέντευξη ήταν σε μία αποστροφή του λόγου του πως το νέο εθνικό νόμισμα ΔΕΝ θα υποτιμηθεί καθόλου. Πιθανότατα κάπου το στηρίζει, θεωρώ όμως σχεδόν αδύνατο (με τις μέχρι τώρα γνώσεις μου) να παραμείνει σταθερή η ισοτιμία. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως θα φέρει την καταστροφή, ή πως η υποτίμηση δεν θα είναι παροδική όπως στην Ισλανδία.
*** Αναφέρομαι στον Νίκο Χατζηνικολάου στον ενικό και με το μικρό του όνομα όχι επειδή γνωριζόμαστε ή είμαστε φίλοι (αντιθέτως κατά 99% δεν θα βρεθούμε ποτέ από κοντά). Η τσιγκουνιά του twitter στους χαρακτήρες (chars) όμως σε αναγκάζει να γίνεσαι άμεσος, χωρίς ανούσιες τυπικότητες στο διάλογο και ως εκ τούτου θα ήταν γελοίο να αναφέρομαι σ' αυτόν στον πληθυντικό εδώ (όπως ομοίως και αυτός προς εμένα). Δεν έχει καμμία σχέση με τον αλληλοσεβασμό. Και  θέλω να το ξεκαθαρίσω αυτό μιας και κάποιος κάφρος που θα διαβάσει το άρθρο μπορεί να το θεωρήσει μαγκιά.  
**** Στο 3χρονο παιδάκι προφανώς θα του πεις "ΜΗ!! Κακό!!". Αντίστοιχα όμως αν θες να κόψεις ψωμί είναι μία καταπληκτική εφεύρεση. Αν όμως το δεις στα χέρια κανενός πασόκου ή μπάτσου ή Καρατζαφερικού, καλύτερα ν' αρχίσεις να τρέχεις μη σε προλάβει.. Αν το κρατά νεοδημοκράτης, απομακρύνσου λίγο - πιθανότατα να σε λερώσει με τα αίματά του.. Αν το κρατά σκληροπυρηνικός ΚΚΕς, χαλάρωσε  - θα το κρατά ακίνητος μέχρι να έρθουν οι εντολές απ' το κόμμα..

Κοινωνική δικαιοσύνη ala Pasok

Άσε στην άκρη τις έκτακτες εισφορές (που την πατάνε όσοι είναι νομοταγείς ή δεν μπορούν να κρυφτούν και δηλώνουν το πραγματικό εισόδημά τους)..
Άσε το οριζόντιο χαράτσι στους δημοσίους υπαλλήλους (ικανός-άχρηστος, τεμπέλης-εργατικός ίδιο μαχαίρι θα φας στον μισθό σου)..
Καλά, για τις βοήθειες προς τις τράπεζες δεν το συζητάμε - άλλωστε τις έχει ανάγκη η οικονομία (και όχι οι τραπεζίτες σύμφωνα με τη νέο πασόκ)..
Άσε τα ΦΠΑ στους καφέδες και τα αναψυκτικά, τα πετρέλαια θέρμανσης ή το 300άρι στους ελεύθερους επαγγελματίες (που το πληρώνεις είτε βγάζεις τα κέρατά σου είτε παίρνεις 1000€ με μπλοκάκι)..

Ήρθε η ώρα να δούμε το νέο χαράτσι των ακινήτων μέσω ΔΕΗ.. Την καινούργια "δίκαια" (μόνο στο μυαλό των ηλίθιων ή καθεστωτικών πασόκων) εισφορά που βαρύνει όποιον έχει ακίνητο στο όνομά του εκτός τα μη κερδοσκοπικά ιδρύματα, τα αθλητικά σωματεία και την εκκλησία (δηλ: από τον απλό πολίτη τη γλιτώνουν οι άστεγοι). Σύμφωνα με το δελτίο τύπου του υπουργείου οικονομικών, δημοσιεύτηκαν οι συντελεστές και φτάνουμε στα εξής παραδείγματα:
προς χάριν απλότητας μελετάω τα ίδια τετραγωνικά μέτρα και την ίδια παλαιότητα (πάνω από 26 έτη) στα παραδείγματα, ώστε να υπολογίσω το ποσό της εισφοράς σε σχέση με την αντικειμενική του ακινήτου: 

Βλέποντας το ποσό της εισφοράς θα πει κάποιος πως αυτός που έχει ακίνητο μεγαλύτερης αξίας θα πληρώσει αναλογικά περισσότερα.. Είναι όμως έτσι;

Παρόλο που οι αντικειμενικές αξίες διαφέρουν από τις πραγματικές (οι πραγματικές αξίες είναι μεγαλύτερες) δίνουν μία σαφή εικόνα του κόστους απόκτησης ενός οικήματος. Άρα κάποιος που ξόδεψε περίπου 520.000€* για την απόκτηση ενός οικήματος θα εισφέρει στο κράτος 1600€ ενώ κάποιος που πλήρωσε περίπου 80.000€ για να αποκτήσει ένα αντίστοιχο ακίνητο σε μία άλλη περιοχή θα εισφέρει 400€. 

Ουπς!!! Δηλαδή αυτός που πλήρωσε 6.5 φορές παραπάνω από τον φορολογούμενο του 1ου παραδείγματος θα πληρώσει τον 4πλάσιο φόρο..

Ή σε πιο απλά Ελληνικά, ο χαμηλόμισθος θα πληρώσει το 5 τις χιλίοις της α.α. του ακινήτου ενώ αντίστοιχα ο κωλονακιώτης το 3,08 

Και γαμώ τις δικαιοσύνες ε; 

*προφανώς όχι από το υστέρημά του - άσχετα αν έκανε δάνειο προκειμένου να καλύψει το πόθεν έσχες του (θυμηθείτε τον Ρουσσόπουλο και τον Άκη). Συνήθως τα εισοδήματα αυτά είναι είτε "μαύρα", είτε μέσω off-shore.

Υ.Γ 1: Και όπως πάντα τα ΜΜΕ γαργάρα για το θέμα της αδικίας και της επιβάρυνσης των αδυνάτων - το πρόβλημά τους είναι το ότι θα πληρώσουν κάτι ψιλά αντί να απολυθούν Δημόσιοι Υπάλληλοι (σε αυτή τη φάση - γιατί σύντομα έρχονται και οι "εφεδροαπολύσεις"). Άλλωστε τι να τους κάνουμε τους δασκάλους όταν πάμε τα παιδιά μας σε ιδιωτικά σχολεία, τι να τους κάνουμε τους γιατρούς όταν εμείς πάμε σε ιδιωτικές κλινικές κ.ο.κ. 
Υ.Γ 2: Να ναι καλά ο Χαμαιλέων που με έκανε να το προσέξω  
Υ.Γ 3: Το ότι δεν γράφω συχνότερα έχει να κάνει με τα νεύρα μου.. Αποτελεί άθλο το ότι δεν έπηξα το κείμενο στο μπινελίκι για τα καθάρματα (βλέπετε ακόμα πόσο ψύχραιμος είμαι) ;-)

Πάμε πλατεία...

μιας και λόγω τρελού φόρτου τον τελευταίο χρόνο έγραψα ελάχιστα, απο δω και πέρα θα είμαι αλλού..

http://aganaktismenoi-tiniakoi.blogspot.com

Τα λέμε στους δρόμους και τις πλατείες!

Χρεοκρατία...

Δεν ξέρω αν είναι η μόνη λύση για να φύγουμε από το αδιέξοδο... Πάντως αποτελεί τροφή για σκέψη...
Και σίγουρα μια εντελώς ανεξάρτητη/ακομμάτιστη Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου του δημοσίου χρέους θα έδινε πολλές συγκεκριμένες απαντήσεις σε πράγματα που γνωρίζουμε χοντρικά... Έτσι για να μάθουμε πόσα φάγαμε εμείς και πόσα αυτοί...

Γιατί δεν μπορώ να πληρώσω αυτά που φάγαν τα λαμόγια που μας κυβερνάνε..

www.debtocracy.gr

Και μάλλον αυτή η Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου είναι το ελάχιστο καθήκον απέναντι στους εαυτούς μας. Εκτός και αν φάγατε περισσότερο από τον μέσο όρο των πολιτών ή είστε τα κλασικά ζώα που "πληρώνετε τις νύφες των άλλων"..

Μίκης Θοδωράκης..

Μπορεί να έχει μεγαλώσει, αλλά μπορεί κανείς να αποδείξει πως έχει άδικο;

Οι απολίτιστοι γείτονες :-(

Τα φανταζόμουν εδώ και καιρό, βλέποντας πως τα πάνε οι γείτονές μας πολιτικά, πολιτισμικά και οικονομικά... Ας δούμε όμως και την άποψη ενός που έχει δεί και εμάς και τους γείτονες.

Δυστυχώς όμως εμείς κοιμόμαστε ακόμα τον ύπνο του δικαίου... και κάποτε οι γείτονες απλά θα μας αγοράσουν (τζάμπα και τα λεφτά που δίνουν για όπλα). Κρίμα ...

Περί πληροφορικής

Ένα έξοχο άρθρο ενός συναδέλφου (που δεν γνωρίζω προσωπικά) και αναδημοσιεύω. Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στα σχόλια

Περί του Σχεδίου για το «νέο Λύκειο, συνέχεια επί των διαρροών ή … τι είναι και τι δεν είναι η Πληροφορική
Άρθρο 15-16/1 Κόσμος του Επενδυτή
Επειδή υποψιάζομαι ότι αναφορικά με τις τελευταίες διαρροές περί «σχεδίου» για το «νέο» Λύκειο σχετικά με άλλα μαθήματα π.χ. Ιστορία, Θρησκευτικά κ.λ.π. θα ασχοληθούν πολλοί περισσότεροι και αρμοδιότεροι εμού, στο σημερινό άρθρο θα θίξω μια πτυχή του «θρυλικού», όπως τείνει να εξελιχθεί, «σχεδίου» που πιθανόν να μη πρόσεξαν οι περισσότεροι, αλλά είναι αντιπροσωπευτική της προχειρότητας (επιεικής χαρακτηρισμός) του συγκεκριμένου κειμένου.
Αναφέρομαι στη σχετική «διαρροή» της 10ης Γενάρη. Παρά το γεγονός ότι (σοφά πράττοντας) το υπουργείο παιδείας για μια ακόμη φορά διέψευσε το σχετικό κείμενο, εντούτοις δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να μη σχολιάσω μια παράγραφο κομβικής σημασίας η οποία, επί λέξει, ανέφερε: «Η Πληροφορική με τη σημερινή της μορφή ως αυτόνομο μάθημα δεν υπάρχει στο Νέο Λύκειο, αφού με τις επερχόμενες αλλαγές οι Νέες Τεχνολογίες θα διατρέχουν πλέον όλη τη σχολική ζωή του μαθητή». Έλεος, πράγματι είναι να απορεί κανείς τόσο με την άγνοια, όσο και την επιδερμικότητα της προσέγγισης σε τόσο σοβαρά ζητήματα. Με όλο το σεβασμό, λίγη σοβαρότητα δεν βλάπτει, ειδικά όταν κάποιοι ασχολούνται με θέματα που δυστυχώς όπως φαίνεται δε γνωρίζουν.
Επειδή η ρήση του Pirandello «έτσι είναι αν έτσι νομίζετε», δεν ισχύει στην περίπτωσή μας, αισθάνομαι ότι είναι χρήσιμο, να δώσω έναν απλό ορισμό του τι είναι η πληροφορική για όσους πιθανόν να μη γνωρίζουν (και πολύ φοβάμαι και οι συντάκτες του «σχεδίου»). Πληροφορική είναι η επιστημονική μελέτη της πληροφορίας και του πως αυτή δημιουργείται, κωδικοποιείται, μεταφέρεται, μετριέται, χρησιμοποιείται (διαχειρίζεται) και αποτιμάται. Με άλλα λόγια η πληροφορική, μεταξύ άλλων, αφορά και τη διερεύνηση διεργασιών επεξεργασίας πληροφοριών (βλ. γνωσιακή επιστήμη, θα αναφερθούμε σχετικά σε επόμενο άρθρο).
Επειδή πιθανόν ορισμένοι αναγνώστες (και πολύ φοβάμαι και οι συντάκτες του «σχεδίου») δε θα γνωρίζουν ούτε τι σημαίνει ο όρος πληροφορία, θα δώσω ένα επίσης σύντομο και απλό ορισμό, «πληροφορία είναι η γνώση που υπάρχει στον ανθρώπινο εγκέφαλο, σε ηλεκτρονικά ή γραπτά αρχεία ή σε άλλα ανθρώπινα ή φυσικά δημιουργήματα».
Επειδή πιθανόν ορισμένοι αναγνώστες (και πολύ φοβάμαι και οι συντάκτες του «σχεδίου») μπορεί να νομίσουν ότι πληροφορία είναι απλά η αναζήτηση μιας ή περισσοτέρων λέξεων ή φράσεων στο google, ο Shannon (o πατέρας της θεωρίας της πληροφορίας) αν ζούσε και τον ρωτούσαν θα τους εξηγούσε ότι είναι κάτι πολύ συνθετότερο από αυτό που, ίσως, νομίζουν.
Επειδή πιθανόν ορισμένοι αναγνώστες (και πολύ φοβάμαι και οι συντάκτες του «σχεδίου») δε θα γνωρίζουν ότι για να εξαχθεί μια πληροφορία πρέπει να συλληφθεί και σχεδιαστεί ένας αλγόριθμος, ο Turing (ένας από τους πατέρες των αλγορίθμων) θα τους εξηγούσε, όσο πιο απλά μπορούσε, ότι αλγόριθμος είναι η λογική σειρά βημάτων για την επίλυση προβλημάτων, μια διαδικασία δηλαδή που βρίσκεται στην πυρήνα της ανθρώπινης σκέψης και που απαιτεί αναλυτική όσο και συνθετική ικανότητα από τον επιλύοντα το πρόβλημα, με άλλα λόγια τον μαθαίνει πώς να σκέφτεται.
Είναι προφανές λοιπόν ότι το να μαθαίνει κάποιος να λύνει προβλήματα σκεφτόμενος, αναλύοντας ένα πρόβλημα σε υποπροβλήματα και προσπαθώντας να δημιουργήσει μια λογική ακολουθία βημάτων είναι μια διαδικασία που είναι το κατεξοχήν αντικείμενο της πληροφορικής και σίγουρα υπάρχει χιλιάδες χρόνια πριν την ανακάλυψη του ηλεκτρονικού υπολογιστή.
Είναι προφανές λοιπόν το μεγάλο εύρος αυτής της επιστήμης, αφού η γνώση μπορεί να υπάρχει σε τόσες πολλές μορφές αλλά και σε τόσους πολλούς φορείς. Με άλλα λόγια η απλή χρήση των υπολογιστών (αλήθεια οι «συντάκτες του σχεδίου γνωρίζουν τι είναι υπολογιστής;) και των νέων τεχνολογιών (που σύμφωνα με το «σχέδιο») θα «διατρέχουν πλέον όλη τη σχολική ζωή του μαθητή» (έλεος) ΔΕΝ είναι η πληροφορική.
Επίσης είναι προφανές ότι το εποπτικό μέσο υπολογιστής δεν είναι η πληροφορική, ούτε το μικροσκόπιο δεν είναι η βιολογία, ούτε το αμπερόμετρο η φυσική, ούτε ο διαβήτης η Γεωμετρία και φυσικά ούτε η κιμωλία, ο πίνακας και το αναγνωστικό η γλώσσα μας.
Αν λοιπόν οι αγαπητοί «συντάκτες» του σχεδίου νομίζουν πως το να μαθαίνει κάποιος να σκέφτεται, να λύει, να αναλύει, να συνθέτει κ.λ.π., ζητήματα που αντιμετωπίζονται κατεξοχήν από τα μαθήματα της πληροφορικής και ιδιαίτερα από το πανελλαδικά εξεταζόμενο μάθημα της Ανάπτυξης εφαρμογών σε προγραμματιστικό περιβάλλον στη Γ’ Λυκείου (λέγε με Αλγοριθμική), δεν είναι αιτούμενα σε οποιοδήποτε εκπαιδευτικό σύστημα και σε οποιαδήποτε βαθμίδα, τότε όντως υπάρχει πρόβλημα.
Και επειδή πιθανόν ορισμένοι αναγνώστες (και πολύ φοβάμαι και οι συντάκτες του «σχεδίου») ίσως να μη γνωρίζουν τι είναι πρόβλημα θα προσθέσω ότι, στην καθομιλουμένη, εννοούμε μια δυσάρεστη κατάσταση η οποία επιθυμούμε να αλλάξει (προς το καλύτερο) ή ένα θέμα για την επίλυση του οποίου απαιτείται σκέψη και συγκέντρωση. Τα προβλήματα δε, σύμφωνα με μια σχετική κατηγοριοποίηση διακρίνονται σε επιλύσιμα, μη επιλύσιμα (άλυτα) και ανοικτά.
Δηλαδή αντί να πάμε μπροστά, με ενίσχυση του μαθήματος της πληροφορικής στην κατεύθυνση του πραγματικού του περιεχομένου του σε όλες τις τάξεις του Λυκείου, κάποιοι «οραματίζονται» να πάμε ολοταχώς προς τα πίσω. Εν κατακλείδι σε μια εποχή που ονομάζεται εποχή της πληροφορίας, κάποιοι «σχεδιάζουν» την παραδοξότητα να υπάρχει Λύκειο σε ευρωπαϊκή χώρα χωρίς μάθημα πληροφορικής.
Πιστεύοντας ότι ακόμα και ο σουρεαλισμός έχει τα όριά του, ελπίζω το πρόβλημα (με το επαναλαμβανόμενα διαρρέον σχέδιο) να μην είναι άλυτο!


Δρ. Κυριάκος Πατριαρχέας,

Καθηγητής Πληροφορικής ΠΕ 19, Ερευνητής - Συγγραφέας



Σημ. 1: Μιας και οι «συντάκτες» του «σχεδίου» κατά πως φαίνεται (κακο)αντιγράφουν το πρόγραμμα του International Baccalaureate (ΙΒ) τουλάχιστον ας το κάνουν σωστά μελετώντας το πρόγραμμα της βαθμίδας του Λυκείου (Diploma programme curriculum κατά ΙΒ), στην ομάδα 5, όπου υπάρχει η πληροφορική με ενισχυμένο ρόλο, όπως σωστά για την εποχή μας συμβαίνει σε κάθε πολιτισμένη χώρα.
Σημ. 2: Με τον όρο «συντάκτες» του σχεδίου δεν αναφέρομαι στα 3 πρόσωπα που εμφανίζονται σε σχετικό άρθρο της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία», δεν είναι δυνατό τέτοιες προχειρότητες να έχουν σχέση με καταξιωμένους (κατά τη γνώμη μου) ανθρώπους.
Σημ. 3: Αναρωτιέμαι, δεν είναι κρίμα για την παιδεία μας, το κεφάλαιο που λέγεται καθηγητές πληροφορικής (από τους πλέον αποδοτικούς κλάδους) να θέλουν κάποιοι να «σπαταληθεί» σε ζητήματα που δεν αφορούν την επιστήμη τους; Αυτή είναι η σωστή αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού; Για αυτό διορίστηκαν; Δεν είναι αυτό παρεμπόδιση στη εξέλιξη και τη σταδιοδρομία τους; Θα αναλάβει κάποιος από τους «διαρρέοντες» την ευθύνη της διαρροής ενυπόγραφα για να εισπράξει και τις νόμιμες αντιδράσεις των καθηγητών πληροφορικής οι οποίοι εκτός από υποχρεώσεις έχουν και νόμιμα δικαιώματα;