UPDATE: Ελληνοφρένεια για το ασφαλιστικό!!!!
Βρισκόμαστε σε μία εποχή όπου η κυβέρνηση προσπαθεί να ανοίξει το ασφαλιστικό, χωρίς καμμία πρόταση, "κόβωντας αντιδράσεις". Μέχρι τη στιγμή που γράφεται το παρόν δεν υπάρχει απολύτως καμμία κυβερνητική πρόταση πριν της συνένωσης του ταμείου των δημοσιογράφων με γιατρούς - δικήγόρους - μηχανικούς κτλ. Μόνο κάτι ξέμπαρκες προτάσεις από τον Γκαργκάνα, τον Αναλυτή και διάφορους άλλους παρατηρητές.
Ενώ λοιπόν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν δηλώσει πως δεν θα κάνουν διάλογο, η κυβέρνηση παίζει το παιχνίδι "δεν μιλάω" ας μπανίσω τι γίνεται. Ξεκινάνε λοιπόν οι δικοί μας συνδικαλιστοπατέρες τις απεργίες αντίδρασης στην πολιτική της κυβέρνησης στο ασφαλιστικό. Μίας πολιτικής που όλοι μας εικάζουμε ποιά θα είναι μιας και στα χέρια μας δεν υπάρχει τίποτα απτό. Όχι μόνο αυτό, αλλά οι πατέρες μας οι συνδικαλιστές σκίζουν τα ρούχα τους πως υπάρχει κρυφή ατζέντα που κανείς όμως δεν την έχει δεί (και πώς να την ανακαλύψουν αφού αρνούνται να κάνουν διάλογο). Με αυτές λοιπόν τις αερολογίες, μας προτείνουν να ψηφίσουμε για απεργία χθες 26-11-2007 (παρακαλώ τους μη εκπαιδευτικούς να αφιερώσουν λίγο χρόνο να το διαβάσουν - είναι αρκετά ενδιαφέρον). Στο νησί όσοι συμμετείχαμε στη συνέλευση (περίπου 25% συμμετοχή) καταψηφίσαμε την απεργία ως άκαιρη από τη στιγμή που δεν υπάρχει σαφής θέση της κυβέρνησης προς το παρόν και προτείναμε να αντιδράσουμε με επαναλαμβανόμενες 48ωρες απεργίες μόλις κατατεθεί επίσημη πρόταση από την κυβέρνηση. Η πρότασή μας φυσικά δεν πέρασε μιας και μπορεί να θεωρήθηκε αστεία ή ενδοτική.
Τέλοσπάντων σε ποσοστό 82% στην ΟΛΜΕ η πρόταση για απεργία πέρασε. Χθες είχαμε απεργία και μάλιστα στο σχολείο μου αν και αρχικά αντίθετοι συμμετείχαμε σε ποσοστό 70%. (Στα υπόλοιπα σχολεία δευτεροβάθμιας του νησιού το ποσοστό συμμετοχής ήταν από χαμηλό έως αποκαρδιωτικό). Ψάχνοντας χθες το βράδυ σε διάφορα εκπαιδευτικά site κυκλοφορούσε η φήμη μέσα από την ΟΛΜΕ πως το Πανελλαδικό ποσοστό απεργίας ήταν γύρω στο 70%. Σήμερα το πρωί, ψάχνοντας το χθεσινοβραδυνό άρθρο για το 70% βρήκα πως είχε κρυφτεί. Ψάχνοντας λίγο ακόμα, βρήκα τα επίσημα στοιχεία του Υπουργείου για συμμετοχή στην απεργία ανά περιφέρεια. Πώς είπατε; 28,76%!!!!!! Ακόμα δεν μπορώ να το χωνέψω. 28,76%!!!.
Καλά να πάθουμε!!! (τα λεγα εγώ αλλά ποιός με άκουγε;) Αυτό που διαπιστώνω δυστυχώς εδώ και καιρό και συνεχώς φαίνεται να επιβεβαιώνει ο χρόνος είναι το εξής: Πως οι συνδικαλιστές μας χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: α) τους πουλημένους β) τους ηλίθιους. Συνήθως η διασπορά είναι η εξής: οι συνδικαλιστές Πασόκ, ΝΔ είναι οι πουλημένοι και οι αριστεροί και πέρα είναι οι ηλίθιοι. Κοινώς την βάψαμε. Τι συμβαίνει στην προκειμένη περίπτωση; Σενάριο δικό μου:
α. Η ΔΑΚΕ συμφωνεί με απεργίες από τώρα που αερολογούμε ώστε όταν έρθουν οι επίσημες κυβερνητικές προτάσεις οι αντιδράσεις να έχουν εξασθενήσει.
β. Με την ΠΑΣΚ συμβαίνει ένα από τα δύο σεναρια: το πιθανότερο είναι να προσπαθούν να αντιδράσουν καλύπτοντας την ανυπαρξία του κόμματός τους αυτήν την περίοδο, εξουθενώνοντας τον κλάδο χωρίς λόγο (άλλωστε το ίδιο έκαναν πέρυσι οι δάσκαλοι παραμονές νομαρχιακών εκλογών). Το διεστραμμένο σενάριο λέει πως Κωστάκης και Γιωργάκης τα βρήκαν πριν την ανάδειξη αρχηγού στο Πασόκ και ο Γιωργάκης ανταποδίδει τη στήριξη του Κωστάκη στη μάχη της διαδοχής.
γ. ΚΚΕ - ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΙ και λοιπά αριστερά παρακλάδια: Φωνάζουμε για όλα μπας και τσιμπήσουμε κανέναν παραπάνω απογοητευμένο. Για όλα φταίνε οι άλλοι - εμείς απλά γκρινιάζουμε γενικώς και αορίστως στο οτιδήποτε. Ούτως ή άλλως αυτά που λέμε είναι για να χαϊδεύουν αυτιά απογοητευμένων οπότε κάτι παραπάνω θα μαζέψουμε. Και προφανώς δεν έχουν καταλάβει πως με μόνο όπλο την γκρίνια ουδέποτε θα γίνουν πρόταση εξουσίας, αλλά θα παραμείνουν πρόταση γκρίνιας, απογοήτευσης και μιζέριας. Περισσότερο κόσμο θα βάλουν απέναντί τους παρά θα πάρουν. Και εδώ βρίσκεται το θέμα ηλιθιότητας που επεσήμανα παραπάνω.
Αναπολώ το 2001, όταν ο Γιαννίτσης είχε κατεβάσει εκείνη την περίφημη πρόταση νόμου που με μία 48ωρη απεργία παρέλυσε ολόκληρη η χώρα και τον ξήλωσε άρον-άρον ο Κινέζος. Λες και στην προκειμένη περίπτωση δεν μπορούσαν οι συνδικαλιστές μας να ακολουθήσουν ανάλογη πορεία μόλις κατέβει επίσημη πρόταση από την κυβέρνηση, τηρώντας στάση αναμονής. Ειδικά τώρα που ο Κοκός έχει 152 βουλευτές και τουλάχιστον 5-6 δυσαρεστημένους γκρινιάρηδες. Αλλά δυστυχώς επέλεξαν το γρήγορο φιάσκο.
Να τους χαιρόμαστε!!!
Βρισκόμαστε σε μία εποχή όπου η κυβέρνηση προσπαθεί να ανοίξει το ασφαλιστικό, χωρίς καμμία πρόταση, "κόβωντας αντιδράσεις". Μέχρι τη στιγμή που γράφεται το παρόν δεν υπάρχει απολύτως καμμία κυβερνητική πρόταση πριν της συνένωσης του ταμείου των δημοσιογράφων με γιατρούς - δικήγόρους - μηχανικούς κτλ. Μόνο κάτι ξέμπαρκες προτάσεις από τον Γκαργκάνα, τον Αναλυτή και διάφορους άλλους παρατηρητές.
Ενώ λοιπόν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν δηλώσει πως δεν θα κάνουν διάλογο, η κυβέρνηση παίζει το παιχνίδι "δεν μιλάω" ας μπανίσω τι γίνεται. Ξεκινάνε λοιπόν οι δικοί μας συνδικαλιστοπατέρες τις απεργίες αντίδρασης στην πολιτική της κυβέρνησης στο ασφαλιστικό. Μίας πολιτικής που όλοι μας εικάζουμε ποιά θα είναι μιας και στα χέρια μας δεν υπάρχει τίποτα απτό. Όχι μόνο αυτό, αλλά οι πατέρες μας οι συνδικαλιστές σκίζουν τα ρούχα τους πως υπάρχει κρυφή ατζέντα που κανείς όμως δεν την έχει δεί (και πώς να την ανακαλύψουν αφού αρνούνται να κάνουν διάλογο). Με αυτές λοιπόν τις αερολογίες, μας προτείνουν να ψηφίσουμε για απεργία χθες 26-11-2007 (παρακαλώ τους μη εκπαιδευτικούς να αφιερώσουν λίγο χρόνο να το διαβάσουν - είναι αρκετά ενδιαφέρον). Στο νησί όσοι συμμετείχαμε στη συνέλευση (περίπου 25% συμμετοχή) καταψηφίσαμε την απεργία ως άκαιρη από τη στιγμή που δεν υπάρχει σαφής θέση της κυβέρνησης προς το παρόν και προτείναμε να αντιδράσουμε με επαναλαμβανόμενες 48ωρες απεργίες μόλις κατατεθεί επίσημη πρόταση από την κυβέρνηση. Η πρότασή μας φυσικά δεν πέρασε μιας και μπορεί να θεωρήθηκε αστεία ή ενδοτική.
Τέλοσπάντων σε ποσοστό 82% στην ΟΛΜΕ η πρόταση για απεργία πέρασε. Χθες είχαμε απεργία και μάλιστα στο σχολείο μου αν και αρχικά αντίθετοι συμμετείχαμε σε ποσοστό 70%. (Στα υπόλοιπα σχολεία δευτεροβάθμιας του νησιού το ποσοστό συμμετοχής ήταν από χαμηλό έως αποκαρδιωτικό). Ψάχνοντας χθες το βράδυ σε διάφορα εκπαιδευτικά site κυκλοφορούσε η φήμη μέσα από την ΟΛΜΕ πως το Πανελλαδικό ποσοστό απεργίας ήταν γύρω στο 70%. Σήμερα το πρωί, ψάχνοντας το χθεσινοβραδυνό άρθρο για το 70% βρήκα πως είχε κρυφτεί. Ψάχνοντας λίγο ακόμα, βρήκα τα επίσημα στοιχεία του Υπουργείου για συμμετοχή στην απεργία ανά περιφέρεια. Πώς είπατε; 28,76%!!!!!! Ακόμα δεν μπορώ να το χωνέψω. 28,76%!!!.
Καλά να πάθουμε!!! (τα λεγα εγώ αλλά ποιός με άκουγε;) Αυτό που διαπιστώνω δυστυχώς εδώ και καιρό και συνεχώς φαίνεται να επιβεβαιώνει ο χρόνος είναι το εξής: Πως οι συνδικαλιστές μας χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: α) τους πουλημένους β) τους ηλίθιους. Συνήθως η διασπορά είναι η εξής: οι συνδικαλιστές Πασόκ, ΝΔ είναι οι πουλημένοι και οι αριστεροί και πέρα είναι οι ηλίθιοι. Κοινώς την βάψαμε. Τι συμβαίνει στην προκειμένη περίπτωση; Σενάριο δικό μου:
α. Η ΔΑΚΕ συμφωνεί με απεργίες από τώρα που αερολογούμε ώστε όταν έρθουν οι επίσημες κυβερνητικές προτάσεις οι αντιδράσεις να έχουν εξασθενήσει.
β. Με την ΠΑΣΚ συμβαίνει ένα από τα δύο σεναρια: το πιθανότερο είναι να προσπαθούν να αντιδράσουν καλύπτοντας την ανυπαρξία του κόμματός τους αυτήν την περίοδο, εξουθενώνοντας τον κλάδο χωρίς λόγο (άλλωστε το ίδιο έκαναν πέρυσι οι δάσκαλοι παραμονές νομαρχιακών εκλογών). Το διεστραμμένο σενάριο λέει πως Κωστάκης και Γιωργάκης τα βρήκαν πριν την ανάδειξη αρχηγού στο Πασόκ και ο Γιωργάκης ανταποδίδει τη στήριξη του Κωστάκη στη μάχη της διαδοχής.
γ. ΚΚΕ - ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΙ και λοιπά αριστερά παρακλάδια: Φωνάζουμε για όλα μπας και τσιμπήσουμε κανέναν παραπάνω απογοητευμένο. Για όλα φταίνε οι άλλοι - εμείς απλά γκρινιάζουμε γενικώς και αορίστως στο οτιδήποτε. Ούτως ή άλλως αυτά που λέμε είναι για να χαϊδεύουν αυτιά απογοητευμένων οπότε κάτι παραπάνω θα μαζέψουμε. Και προφανώς δεν έχουν καταλάβει πως με μόνο όπλο την γκρίνια ουδέποτε θα γίνουν πρόταση εξουσίας, αλλά θα παραμείνουν πρόταση γκρίνιας, απογοήτευσης και μιζέριας. Περισσότερο κόσμο θα βάλουν απέναντί τους παρά θα πάρουν. Και εδώ βρίσκεται το θέμα ηλιθιότητας που επεσήμανα παραπάνω.
Αναπολώ το 2001, όταν ο Γιαννίτσης είχε κατεβάσει εκείνη την περίφημη πρόταση νόμου που με μία 48ωρη απεργία παρέλυσε ολόκληρη η χώρα και τον ξήλωσε άρον-άρον ο Κινέζος. Λες και στην προκειμένη περίπτωση δεν μπορούσαν οι συνδικαλιστές μας να ακολουθήσουν ανάλογη πορεία μόλις κατέβει επίσημη πρόταση από την κυβέρνηση, τηρώντας στάση αναμονής. Ειδικά τώρα που ο Κοκός έχει 152 βουλευτές και τουλάχιστον 5-6 δυσαρεστημένους γκρινιάρηδες. Αλλά δυστυχώς επέλεξαν το γρήγορο φιάσκο.
Να τους χαιρόμαστε!!!
4 σχόλια:
Γενικά δε συμφωνώ πάντα με τέτοιου είδους προληπτικές απεργίες, αλλά στην τρέχουσα κατάσταση με τη σύγχυση που επικρατεί σε εργαζόμενους και κυβέρνηση δεν θεωρώ ότι είναι απαραίτητα "αυτογκόλ" αυτό που συνέβει. Όπως είπες και εσύ ο λόγος που η κυβέρνηση δεν έχει ακόμα ανακοινώσει με μεγαλύτερη λεπτομέρεια τα σχέδιά της είναι επειδή δοκιμάζει το έδαφος, πιστεύω ότι θα αλλάξουν (σε μικρό όμως βαθμό) το νομοσχέδιο πριν κατατεθεί ανάλογα με το τι φαίνεται να δέχεται ο κόσμος καλύτερα ώστε να αμβλύνουν κάπως τις αντιδράσεις.
Επομένως πρέπει να δείξει ο κόσμος ότι έχει διάθεση για αντίδραση τώρα γιατί αυτό θα έχει κάποιο αντίκτυπο και στο τι θα αντιμετωπίσει μετά.
Στην περίπτωσή σας βέβαια οι συνδικαλιστές έπρεπε να καταλάβουν ότι θα φάνε τα μούτρα τους και να υποχωρήσουν προτείνωντας ίσως μία στάση εργασίας. Γενικά η αποχή από το διάλογο είναι μία στρατηγική που δεν έχει μέλλον. Δεν ξέρω πόσοι είναι πουλημένοι ή ηλίθιοι από αυτούς, αλλά από τη στιγμή που είναι και αυτοί εκλεγμένοι φαίνεται πόσο πουλημένοι ή ηλίθιοι είναι και οι εργαζόμενοι.
Πραγματικά πολύ το άρθρο φίλε και θα πρέπει να το διαφημίσουμε! Άρθρο σκεπτόμενου εργαζόμενου, μπράβο.
Μόνο που "όταν έρθουν οι επίσημες κυβερνητικές προτάσεις οι αντιδράσεις να έχουν εξασθενήσει." δε το νομίζω. Θα υπάρχουν πάντα κάποιοι που θα αγωνίζονται. Η απεργία επί Γιαννίτση είναι η τελαυταία περίπτωση που οι Έλληνες πάλεψαν μαζικά για κάτι. Μεγάλες στιγμές πραγματικά. Από κει και πέρα θυμάμαι τις διαμαρτυρίες των φοιτητών για την Παιδεία και τα συλλαλητήρια για τον ΠΑΟΚ. Είναι αξιοθαύμαστο βέβαια το πόσες φορές ο Καραμανλής έχει ασχοληθεί με θέματα που μπορούν να έχουν πολύ μεγάλο πολιτικό κόστος και να τον γαμήσουν και έχει καταφέρει να πείσει το κόσμο οτι είναι αναγκαίες οι μεταρρυθμίσεις, σε αντίθεση με τον κινέζο και τους του συναφιού του που έβλεπαν βραχυπρόθεσμα και κοιτούσαν να μην έχουν απώλειες και χάσουν την κουτάλα. Τρανό παράδειγμα η αποπομπή Γιαννίτση
Νομίζω πως ο μόνος τρόπος να αλλάξει κάτι είναι "εσείς" οι "εκπαιδευτικοί" να κάνετε σωστά τη δουλειά σας. Αν κάποτε αποφασίσετε να εργαστείτε σοβαρά με το ιερό και κρίσιμο αντικείμενό σας ίσως οι μελλοντικοί πολιτικοί να είναι λιγότερο λαμόγια και οι μελλοντικοί πολίτες να μπορούν να χρησιμοποιούν άλλες παραμέτρους για να αποφασίζουν πιο θα ψηφίζουν στις εκλογές.
Από την άλλη, νομίζω ότι το παραπάνω ενδεχόμενο (να αποφασίσετε κάποτε να εργαστείτε σοβαρά με το αντικείμενό σας) είναι τελείως απίθανο να συμβεί... Πως να συμβεί άλλωστε κάτι τέτοιο τη στιγμή που το μεγαλύτερο ποσοστό εκείνων που επιλέγουν να γίνουν δάσκαλοι, το κάνουν μόνο και μόνο για την ασφάλεια που προσφέρει το δημόσιο και για το ελαφρύ ωράριο εργασίας... (είμαι τόσο βέβαιος ότι υπάρχουν και εξαιρέσεις όσο και για το ότι οι εξαιρέσεις υπάρχουν για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα)
Συμπέρασμα... τέλμα, βούρκος, αδιέξοδο κ.τ.λ.
Φιλικά και πάντα καλοπροαίρετα...
Merit
Χμμμ.. Μαζεμένα σχόλια.. Πάμε λοιπόν ένας-ένας αρχικά για να κάνω μετά το γενικό σχόλιο:
@kinalus: Κοίτα, από τη στιγμή που μια απεργία έχει ποσοστό 28,76% το θεωρώ αυτογκόλ. Εκτεθήκαμε πως η βάση του κλάδου δεν συμπλέει με τους συνδικαλιστές και είναι πολύ πιθανό τώρα να μας ξεσκίσουν.
@Humma: Στην απεργία επί Γιαννίτση δεν είχαμε συρθεί σε απεργίες από νωρίς, αλλά αντιθέτως τηρούσαν όλοι στάση αναμονής (οι τότε Πασοκοκρατούμενες ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΟΛΜΕ-ΔΟΕ) μέχρι που κατέβασε την πρόταση νόμου και έγινε της κακομοίρας. Για την παιδεία θα διαφωνήσω μιας και όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως η πλειοψηφία θέλει αναθεώρηση του άρθρου 16 (δεν είναι τυχαίο πως από το 2004 αποτελεί προτεραιότητα της ΝΔ και συνεχώς στηρίζεται από το 42% σύν ένα αξιοσέβαστο κομμάτι του Πασόκ)
@Merit: Welcome on board!! Και γώ μαζί σου είμαι. Είμαι από αυτούς που φωνάζουν πως μας χρειάζεται συνεχής αξιολόγηση του έργου μας κτλ. (κάτι το οποίο οι συνδικαλιστές μας θεωρούν casus belli). Και οι περισσότεροι που επιλέγουν να γίνουν εκπαιδευτικοί δεν το κάνουν μόνο για τη σιγουριά του δημοσίου αλλά και γιατί δεν θα μπορούσαν να σταθούν σε καμμία άλλη δουλειά. Στα 2 γεμάτα χρόνια μου στην εκπαίδευση έχω δεί πράματα και θάματα.
Η ουσία είναι μία: Πως όλοι οι κομματικοί σχηματισμοί και οι συμμετέχοντες σε αυτούς εξυπηρετούν κοντόφθαλμες πολιτικές. Ο κόσμος είναι απογοητευμένος και είτε ψηφίζει από συνήθεια, είτε το μή χείρον, είτε απέχει. Το μόνο θετικό στην παρούσα φάση είναι πως τα κομματόσκυλα είναι λιγότερο από το 20%. Και είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ξεπηδήσει ένας νέος πολιτικός σχηματισμός με ρεαλιστικά οράματα για ισότητα, αξιοκρατία, αποδοτικότητα και πλήρη εφαρμογή των νόμων. Ο Σύριζα περιχαρακώθηκε σε ένα παιχνίδι υποστήριξης των γκρινιάρηδων εκ πεποιθήσεως. Και δυστυχώς προς το παρόν στο τοπίο δεν φαίνεται τίποτα.
Δεν γίνεται να πληρώνουμε εμείς με τους φόρους μας τις τρελές συντάξεις των ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΟΣΕ, Ολυμπιακής, βουλευτών (που τα ταμεία τους είναι ελλειματικά) κτλ που δεν έχουν δουλέψει ποτέ τους και βγαίνουν σε σύνταξη στα 50 τους. Αν ο Καραμανλής έχει @@ ας τα βάλει με αυτούς και ας αφήσει στην ησυχία τους το ΙΚΑ και τους υπαλλήλους. Ας εφαρμοστούν επιτέλους οι νόμοι για την εισφοροδιαφυγή και να ξεσκίσει τη μαύρη εργασία. Όχι να γίνει πάλι το κλασικό - για να μην θιγούν ορισμένοι προνομιούχοι τεμπέληδες σε θέσεις κλειδιά να την πατάμε όλοι οι υπόλοιποι. Έλεος πια!
Δημοσίευση σχολίου