tag:blogger.com,1999:blog-9076822983069391947.post1880057020140453965..comments2023-08-21T17:02:35.465+03:00Comments on Island 42: ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ - ΧΛΙΔΑΝΕΡΓΟΙSlartibartfasthttp://www.blogger.com/profile/01614907604282389901noreply@blogger.comBlogger8125tag:blogger.com,1999:blog-9076822983069391947.post-87017719008227427192007-12-08T15:57:00.000+02:002007-12-08T15:57:00.000+02:00Sorry ρε hades, Άργησα πολύ να πάρω πρέφα το σχόλι...Sorry ρε hades, Άργησα πολύ να πάρω πρέφα το σχόλιό σου. Έτσι είναι.. Άκούς εκεί να γίνει εμένα ο γιός μου υδραυλικός!! ΑΙΣΧΟΣ!! Αν είναι 200.000 πολιτικοί μηχανικοί το κράτος θα πρέπει να τους θρέψει. Για αυτό προτείνω να γεμίσουμε με τσιμέντο όλη την Ελλάδα για να χουνε δουλειά. Τί τα θέλουμε τα δάση αφού δεν μας δίνουν να φάμε. Κάτι αντίστοιχο πρέπει να γίνει και στις άλλες ειδικότητες για να λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας.Slartibartfasthttps://www.blogger.com/profile/01614907604282389901noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9076822983069391947.post-31742140942243956282007-11-26T20:18:00.000+02:002007-11-26T20:18:00.000+02:00Α-ΠΑΙ-ΧΤΟ!Και προσφέρεται για πολλές αναλύσεις κιό...Α-ΠΑΙ-ΧΤΟ!<BR/>Και προσφέρεται για πολλές αναλύσεις κιόλας. Πχ, μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση για το πως φτάσαμε εκεί θα μπορούσε και η εξής: δεν χρειάζεται να γίνουμε όλοι (πχ) αρχιτέκτωνες. Ο υπερεπαγγελματισμός οδηγεί στην ανεργεία και τους χαμηλούς μισθούς. Η χώρα χρειάζεται και υδραυλικούς, και οικοδόμους, και γυψαδώρους.<BR/>Τι είπα πάλι, ε;Hadeshttps://www.blogger.com/profile/04467178190617217153noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9076822983069391947.post-80392680048603831322007-11-15T10:04:00.000+02:002007-11-15T10:04:00.000+02:00Άσε αυτό το είχα δει και γω. Παιδιά να έχουν φτάσε...Άσε αυτό το είχα δει και γω. Παιδιά να έχουν φτάσει τρίτη Λυκείου και να μην έχουν όνειρα ή να λένε θέλω να κάνω αυτό και δε μιλάω οτι σώνει και καλά να θέλουν να σπουδάσουν. Αυτά που ήθελαν να περάσουν έλεγαν ας περάσω όπου να'ναι. Άκου να δεις!Humma Kavulahttps://www.blogger.com/profile/03409173327265792292noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9076822983069391947.post-30129037547390065862007-11-15T00:05:00.000+02:002007-11-15T00:05:00.000+02:00Welcome on Board Kinalus!!!Το θέμα της Χλιδανεργία...Welcome on Board Kinalus!!!<BR/><BR/>Το θέμα της Χλιδανεργίας είναι ακριβώς όπως το θέτεις (πρώτη φορά βλέπω να συμφωνούν στο φαινόμενο τόσα άτομα με διαφορετικές αντιλήψεις και κοσμοθεωρίες). <BR/><BR/>Ωραίο και το δίλημμα: "Δεν ξέρω ποιοί είναι σε χειρότερη μοίρα τελικά, αυτοί που καταδικάζουν τον εαυτό τους στην εξάρτηση και απομυζούν την οικογένειά τους ή αυτοί που εξαναγκάζουν τον εαυτό τους σε καταναγκαστηκά έργα;" <BR/><BR/>Η θέση μου είναι πως για κάποιον άνθρωπο δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να μην κάνει τίποτα. 'Ολη η ζωή είναι ένας αγώνας - δες το τρίπτυχο του Zaphod. Αν το μόνο ενδιαφέρον είναι το τί ρούχα να αγοράσω ή πως να ψήσω τους "γέρους" να μου σκάσουν και άλλα φράγκα να πάω στη Μύκονο το καλοκαίρι, αυτό είναι απλός παρασιτισμός. <BR/><BR/>Ένας δούλος είναι σε καλύτερη θέση από ένα παράσιτο. Γιατί ο δούλος αν αγωνιστεί (με σύνεση, εξυπνάδα, και σωστό timing) μπορεί να γίνει άνθρωπος και να ορίζει μόνος του τη μοίρα του. Το παράσιτο, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να αλλάξει όψη. Στην πράξη όμως θα παραμένει παράσιτο.Slartibartfasthttps://www.blogger.com/profile/01614907604282389901noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9076822983069391947.post-75026211309393742492007-11-14T18:27:00.000+02:002007-11-14T18:27:00.000+02:00Πολύ καλό, δεν ξέρω κατα πόσο είναι ακριβείς οι στ...Πολύ καλό, δεν ξέρω κατα πόσο είναι ακριβείς οι στατιστικές αλλά είναι πραγματικά τραγικές. Δεν πιστεύω ότι η κυριότερη αιτία είναι η κατάσταση στην αγορά εργασίας αλλά μάλλον στην οικόγενεια όπως αναφέρει και το άρθρο. Οι χαραμοφάηδες υπήρχαν πάντα και πάντα θα υπάρχουν. Ειδικά αφού τα τελευταία χρόνια της οικονομικής "ανάπτυξης" που γονείς και παππούδες, έχοντας οι ίδιοι μεγαλώσει σε πολύ δύσκολες εποχές, καλομαθαίνουν υπερβολικά τα βλαστάρια τους. Απο την άλλη αν κάποια είναι αρκετα χαζογκόμενα ώστε να προτιμά να "βρεί ένα μ...κα να παντρευτεί" από το να γίνει ανεξάρτητο άτομο είναι άλλο, αρκετά διαδομένο φαινόμενο.<BR/><BR/>Πάντως η κατάσταση στην αγορά εργασίας έχει αρχίσει να προκαλεί και άλλα φαινόμενα, δυστυχώς έχω γνωρίσει άτομα στη σχολή που ομολογούν ότι συχαίνονται το αντικείμενο αλλά το επέλεξαν μόνο επειδή πιστεύουν ότι θα βρούν έτσι δουλεία πιο εύκολα. Δεν ξέρω ποιοί είναι σε χειρότερη μοίρα τελικά, αυτοί που καταδικάζουν τον εαυτό τους στην εξάρτηση και απομυζούν την οικογένειά τους ή αυτοί που εξαναγκάζουν τον εαυτό τους σε καταναγκαστηκά έργα;Unknownhttps://www.blogger.com/profile/10956454927143858399noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9076822983069391947.post-12982958613424245342007-11-14T16:35:00.000+02:002007-11-14T16:35:00.000+02:00Οι χαμηλοί μισθοί είναι άλλο θέμα. Στην ουσία πρόκ...Οι χαμηλοί μισθοί είναι άλλο θέμα. Στην ουσία πρόκειται για το εξής δίλλημα: <BR/>Ή εργάζεσαι και δημιουργείς έστω και με χαμηλή αμοιβή ή παρασιτείς. Γιατί τέτοια άτομα όλοι μας γνωρίζουμε, και λειτουργούν ξεκάθαρα ως παράσιτα. <BR/><BR/>Zaphod απόλυτα σωστός ο father σου. Αυτενέργεια - Αυτοσεβασμός - Αξιοπρέπεια - Δημιουργία. Το κειμενάκι μου θύμισε τους Πατρινούς 22-35 που κλείνουν 8ωρο στην Αγίου Νικολάου κοζάροντας τι περνάει πάνω-κάτω και πληρώνοντας τον καφέ με το χαρτζιλίκι του μπαμπά. <BR/><BR/>Humma: To thanx πήγαινε στο ότι μου το έστειλε. Και ζηλεύω τον άγνωστο που το έγραψε.<BR/>Θυμάμαι τα παιδιά της Γ Λυκείου όταν μου έλεγαν "ας τελειώσουμε το σχολείο και θα δούμε - δεν σκέφτομαι να κάνω τίποτα" κτλ και τους ρωτούσα: "Δηλαδή τί θα κάνετε του χρόνου; Θα βλέπετε Μενεγάκη ή θα ζεσταίνετε καρέκλες σε καφετέριες;" προσπαθώντας να τους δημιουργήσω την ανάγκη να κάνουν όνειρα για το αύριό τους.Slartibartfasthttps://www.blogger.com/profile/01614907604282389901noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9076822983069391947.post-28687251966511667342007-11-14T15:06:00.000+02:002007-11-14T15:06:00.000+02:00Συμφωνώ με Zaphod εντάξει είπαμε να δουλεψεις αλλά...Συμφωνώ με Zaphod εντάξει είπαμε να δουλεψεις αλλά όχι για ψίχουλα. Βέβαια όλα μπορούν να γίνουν βήμα βήμα. Πιάσε μία δουλειά αρχικά που μπορει να μην είναι και αντάξιά σου και θα βρεις την άκρη σιγά σιγά. Το κείμενο πάντως δε το έχει γράψει η Μαρούλα μου έχει έρθει καιρό με mail.Humma Kavulahttps://www.blogger.com/profile/03409173327265792292noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9076822983069391947.post-63727978881855132052007-11-14T13:51:00.000+02:002007-11-14T13:51:00.000+02:00Όντως εξαιρετικό!Πάντως έχουμε δύο θέματα που μπλέ...Όντως εξαιρετικό!<BR/><BR/>Πάντως έχουμε δύο θέματα που μπλέκουν. Σαφώς και υπάρχει η ..χλιδανεργία και η τάση αποφυγής του απογαλακτισμού. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως και τα λεφτά που δίνονται πλέον είναι σοβαρά λεφτά. Πάντως καλύτερα να δουλεύει κανείς (και να ψάχνεται) παρά να κααααθεται και να ...περιμένει. Ο γέρος μου σε μια κρίση σοφίας μου είπε πως η δουλεια είναι πρωτευόντος αποκατάσταση της αξιοπρέπειας (βάλε και αυτενέργεια, αυτοσεβασμός κτλ) και δευτερευόντος βιοπορισμός, κάτι που ισχύει σαφώς στην γενιά μας που έχει μάθει ...ελαφρώς να ζει από τα έτοιμα!Zaphodhttps://www.blogger.com/profile/10626179799565592380noreply@blogger.com